در مصاحبه اختصاصی مدیرعامل شرکت آب منطقه ای کرمانشاه به مناسبت روز جهانی آب مطرح شد:

روز جهانی آب ایده ای بود که در سال 1992، در بیست و یکمین دستور جلسه کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل در شهر ریودوژانیرو برزیل رسماً مطرح شد. این روز در همه جای دنیا همه ساله در 22 مارس (دوم فروردین ماه) گرامی داشته می شود. با توجه به قرار گرفتن روز جهانی آب با تعطیلات نوروز در ایران، 13 اسفندماه به عنوان روز ملی آب نامگذاری شده است؛ این روز بر اساس تقویم ایران باستان، روز  نوروز آب و رودخانه ها بوده است. به بیانی ساده تر در ایران باستان خیلی پیشتر اهمیت آب و روز آب دیده شده است چرا که ایرانیان می دانستند در فلاتی خشک و نیمه خشک زندگی می کنند و باید با شرایط آن سازگار شوند. قنات شاهکار مهندسی ایرانیان برای استفاده پایدار از منابع آب است. 

شهلایی با بیان اینکه در تعالیم اسلامی نیز آب مظهر پاکی و تطهیر بوده است، خداوند به صراحت منشا همه چیز را آب می داند و زنده و زندگی را بر پایه آن نهاده است. تعالیم ما لبریز از قداست بخشی به آب و اهمیت دادن به آن است اگرچه گاهی رفتارمان برای عمل به این تعالیم کارساز نبوده است. هر سال سازمان ملل متحد شعاری برای روز جهانی آب انتخاب می کند که شعار امسال آب برای همه است. سازمان ملل متحد، شعار روز جهانی آب 2022 را «آب زیرزمینی مرئی شدن نامرئی" تعیین نمود.

شهلایی با اشاره به مضامین روز جهانی آب، تامین آب مطمئن را جزو رسالتها و ماموریتهای سازمانی شرکت دانست. در تامین آب برای همه باید به یک مفهوم ساده اما جدی و مهم اشاره کرد و آن آب مطمئن است. آب مطمئن، آبی  آشامیدنی است که خدمات مدیریت شده مطمئنی آن را در اختیار می گذارد به این معنی که در محلی که نیاز است در دسترس و فراهم باشد و عاری از آلودگی باشد. به عبارتی دیگر آب مطمئن ضمن اینکه در دسترس و فراهم است باید سالم نیز باشد. یعنی اینکه روستاهای دور دست ما حق این را دارند که در محل سکونت خود از آب مطمئن و سالم بهره مند باشند.

وی گفت: ایران جزء کشور‌های کم آب و خشک، و دارای منابع آب محدود است. حجم نزولات جوی نسبت به خشکی‌های کره زمین به ازاء هر کیلومتر مربع ۸۳۰ هزار متر مکعب می‌باشد، در حالی که این میزان نسبت به وسعت خشکی‌های ایران تنها ۲۵۰ هزار مترمکعب است. از طرف دیگر کلیه آب‌های موجود درایران قابل استفاده نیست و درصد بالایی را آب‌های شور تشکیل می‌دهند، که روزبه روز برمیزان آن‌ها افزوده می‌شود. از سویی برداشت بی رویه آب‌های زیرزمینی شیرین از طریق چاه‌های عمیق و نیمه عمیق باعث کاهش میزان آب شیرین و افزایش آب‌های شورمی شود.

درنتیجه حاصلخیزی زمین‌های کشاورزی کاهش می‌یابد و تبدیل به زمین‌های شور می‌گردند؛ و چون تبدیل آب‌های شور به شیرین به دلیل هزینه زیاد، مقرون به صرفه نیست، بنابراین باید با استمرار صرفه جویی عمومی، برنامه ریزی دقیق، استفاده بهینه از آب، جلوگیری از هدر رفتن منابع موجود، تصفیه مجدد پساب‌ها و به کارگیری مجدد آنها، کمبود آب را جبران کرد.

شهلایی همچنین با مطرح کردن این سئوال که چرا باید به آب های زیرزمینی اهمیت دهیم؟ افزود:آب های زیرزمینی در بسیاری از مناطق بیش از حد مورد استفاده قرار می گیرند، جایی که آب بیشتری از سفره های زیرزمینی نسبت به نزولات جوی برداشت می شود. آلودگی آب های زیرزمینی مشکل خاصی است که ممکن است چندین دهه یا حتی قرن ها طول بکشد تا آن بازیابی شود. ما باید از آب های زیرزمینی در برابر آلودگی محافظت کنیم و از آنها به طور پایدار استفاده کنیم و نیازهای مردم و کره زمین را متعادل کنیم. نقش حیاتی آب های زیرزمینی در سیستم های شرب، کشاورزی، صنعت، اکوسیستم ها و سازگاری با تغییرات آب و هوایی باید در سیاست گذاری توسعه پایدار منعکس شود.

شهلایی در پایان سخنان خود با اشاره به این مصداق ملل متحد که بیان می دارد روز جهانی آب 2022 "آب های زیرزمینی – مرئی کردن، نامرئی" افزود:دور از چشم، زیر پای ما، آب های زیرزمینی گنج پنهانی است که باید آنرا غنیمت بشمریم.قاعده منطق آنست که در صورت حدود (50%)از حجم شارژ شده سالیانه را مجاز به برداشت هستیم،که متاسفانه در کشور، اینگونه نیست و برداشت ها بسیار بیشتر از میزان شارژ سالیانه است. بی تردید بی توجهی به این امر در آینده ای نزدیک موجب به مخاطره افتادن منابع آب زیرزمینی، افت سطح ایستایی،کاهش پتانسیل، وبرهم خوردن کیفیت ونهایتاً نشست زمین خواهد شد. پس میبایستی تمام زینفعان سازان در راستای بهره برداری از این موهبت الهی همسو شده و در حفظ و حراست از منابع آب زیرزمینی بعنوان یک منبع استراتژیک برای ادامه بقای خود وآیندگان همت گمارند.